fjorden en gingertown
Door: camiel
Blijf op de hoogte en volg Camiel
21 Maart 2011 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Hallo Iedereen,
Leuk dat jullie weer mijn blog lezen. Ik wil jullie nogmaals bedanken voor al jullie leuke reacties op mijn blog. Ik waardeer het echt dat jullie zo meeleven. Ik zit nu in Queenstown, nadat ik een hele zware week heb gehad. Queenstown lijkt echter wel voor mij geschikt te zijn. Ik zal het allemaal uitleggen.
Ik eindigde mijn vorige verhaal met de mededeling dat ik in Te Anau was aangekomen. Dat plaatsje ligt net ten oosten van de fjorden. Mijn plan was namelijk om de Kepler track te gaan lopen. Dat is een tocht van 60 km die drie dagen duurt en helemaal door het fjordlandschap gaat. Ik heb één nacht in Te Anau geslapen en daarna ben ik met de Kepler track begonnen. De eerste dag was heel erg zwaar. 1 kilometer klimmen naar mijn eerste hut. Ik was dan ook heel blij toen ik de boomgrens had bereikt. Het bleek de zware tocht waard te zijn geweest. Ik had werkelijk een schit-te-rend uitzicht. Daarna was het nog een uurtje lopen naar de hut waar ik mijn eerste nacht zou overnachten.
De hut, en dat is zo’n beetje wat het is. Je hebt er niets. Geen elektriciteit, geen licht, geen stromend water. Het enige dat er wel is, is een paar gaspitjes en bunkers om in te slapen. Dat klinkt allemaal heel oncomfortabel, maar het heeft zo z’n charmes. Zo eet elke avond hetgene wat je de hele dag met je hebt meegesleurd. Dat was voor mij in de eerste hut pasta met ketchup. Het leuke is dat niemand tv kan kijken of zijn laptop kan gebruiken. Daarom gaat iedereen ’s avonds net zoals vroeger spelletjes doen. Dat was voor mij dus een avond van schaken en yatzee.
Ik was zo moe dat ik een heerlijk sliep. De volgende dag stond de mooiste dag van de Kepler dag voor mij op het programma. De route ging nogmaals 500 meter omhoog en daarna zou ik over een richel naar mijn volgende hut lopen. De tocht omhoog was goed te doen. Ik was nu boven de boomgrens en ik had gewoon fantastische uitzichten over allemaal verschillende fjorden. Toen ik bijna de top van de berg had bereikt, stak plotseling de wind op waarvoor wij vantevoren voor gewaarschuwd waren. Je kon soms gewoon niet op je benen blijven staan, de wind blies je gewoon omver. Daardoor heb ik het laatste stukje naar de top niet geklommen, omdat het gewoon te gevaarlijk was. Ik nam een andere weg waardoor ik toch nog gewoon mijn route kon vervolgen. Het stuk waarbij ik over de richel liep, was werkelijk het mooiste van heel de tocht. Als ik naar links keek, zag ik een vallei met daarachter hoge bergen. Als ik naar rechts keek, zag ik een kristalblauw gletsjermeer omgeven door steile bergen. Ik had geluk met het weer, soms kan het op de richel zo mistig zijn dat je helemaal geen uitzicht hebt. Ik mocht dus eigenlijk helemaal niet klagen over die harde wind. Camiel je moet gewoon doorlopen. Ik kwam zonder verdere problemen aan bij mijn volgende hut. Daar at ik mijn heerlijke hollandse aardappels. ’S Avonds heb ik met een Amerikaan nog een ‘’spooktocht’’ gemaakt richting een waterval. Toen ik in bed ging liggen, sliep ik binnen 0,32 seconden. Ik was kapot.
De derde dag van de Kepler track. Eigenlijk was het gewoon zaak om terug thuis te komen. Het zou die dag gaan regenen, dus ik zag er een beetje uit als het recyclemannetje. Ik had echter één groot probleem onderweg. Er is niet echt een wc in de buurt. Ik zal jullie echter de details besparen. Ik kwam zonder verdere problemen aan bij mijn backpacker in Te Anau. Ik sliep werkelijk een gat in de dag en de volgende dag heb ik genoten van het feit dat ik niet hoefde te lopen.
De dag erop moest ik al vroeg in de bus zitten. Ik had namelijk een tocht geboekt naar de Milford Sound. Het is eigen geen sound(vallei in het Nederlands), het is een fjord. Een fjord van 20 kilometer lang. De bustocht naar Milford sound was al een tocht opzicht. De bus stopte op verschillende plaatsen. De mooiste plaats was bij de Mirror lakes. Die meren hadden zo iets speciaals. De meren waren gewoon spiegels, zo helder.
Milford is een plaatsje van niks. Er zullen geen honderd mensen wonen. Het is beroemd om zijn fjord en dat viel ook duidelijk te zien. Er is een haven waarvandaan de cruiseschepen vertrekken, dat meer lijkt op een klein vliegveld dan op een haven. Je hebt er gates en je moet er inchecken, ze fouilleren je nog net niet. Ik ging op een cruiseschip de fjord van Milford ontdekken.
De boottocht was werkelijk schitterend. Het is zo moeilijk voor te stellen dat zo’n grote vallei ooit is uitgesleten door een gletsjer. Het is zooo groot. Probeer je het eens voor te stellen. Het is een soort langwerpig meer met aan weerskanten verschrikkelijk steile bergen. Heel erg mooi. Ook zijn er talloze watervallen van soms wel 150 meter hoog. De boot kan daar zo dichtbij bij komen dat het water op het dek klatert. Sommige mafkezen gaan ook dan echt onder die waterval staan, zoals ik.
De volgende dag ging ik op weg naar Queenstown. Iedereen die ik in mijn hostels sprak, zei van tevoren dat Queenstown een hele leuke stad is. Dat blijkt ook waar te zijn! Mijn plan was eigenlijk hier drie dagen te blijven. Ik ben echter de eerste dagen tot zolaat uitgegaan dat ik mijn plannen niet kon uitvoeren. Daarom heb ik mijn verblijf maar verlengd met een paar dagen. Queenstown is echt een geweldige stad. Ten eerste omdat Gingers (roodharige) gratis bier en een T-shirt krijgen op woensdag. Ten tweede omdat er een hele gezellige en relaxte atmosfeer is. Ten vierde, ze hebben hier een tent en die heet fergburger. Daar serveren ze de grootste en lekkerste hamburgers die ik ooit gegeten heb. De vierde reden,is dat ze hier een bar hebben waar je gratis kan rodeorijden. Je kan dus wel raden wat ik de afgelopen avonden als afsluiter heb gedaan. Inderdaad, rodeorijden. Dan ding gaat echter zo ontzettend hard dat de hoorn zich gister in mijn rug heeft geboord en dat het nu best pijn doet. But that’s ok, because I am in Queestown.
Ik zit nu nog steeds in Queenstown en ik en benieuwd of ik deze geweldige stad wel ooit kan verlaten. Ik zit in een hostel met erg gezellige mensen. Dus misschien blijf ik nog wel langer, misschien ook niet. Je leest het de volgende keer bij THE ADVENTURES OF CAMIEL DOWN UNDER.
Bedankt voor het lezen van mijn blog.
Greetings
Camiel
Ps. Ik word in het diepe gegooid
Leuk dat jullie weer mijn blog lezen. Ik wil jullie nogmaals bedanken voor al jullie leuke reacties op mijn blog. Ik waardeer het echt dat jullie zo meeleven. Ik zit nu in Queenstown, nadat ik een hele zware week heb gehad. Queenstown lijkt echter wel voor mij geschikt te zijn. Ik zal het allemaal uitleggen.
Ik eindigde mijn vorige verhaal met de mededeling dat ik in Te Anau was aangekomen. Dat plaatsje ligt net ten oosten van de fjorden. Mijn plan was namelijk om de Kepler track te gaan lopen. Dat is een tocht van 60 km die drie dagen duurt en helemaal door het fjordlandschap gaat. Ik heb één nacht in Te Anau geslapen en daarna ben ik met de Kepler track begonnen. De eerste dag was heel erg zwaar. 1 kilometer klimmen naar mijn eerste hut. Ik was dan ook heel blij toen ik de boomgrens had bereikt. Het bleek de zware tocht waard te zijn geweest. Ik had werkelijk een schit-te-rend uitzicht. Daarna was het nog een uurtje lopen naar de hut waar ik mijn eerste nacht zou overnachten.
De hut, en dat is zo’n beetje wat het is. Je hebt er niets. Geen elektriciteit, geen licht, geen stromend water. Het enige dat er wel is, is een paar gaspitjes en bunkers om in te slapen. Dat klinkt allemaal heel oncomfortabel, maar het heeft zo z’n charmes. Zo eet elke avond hetgene wat je de hele dag met je hebt meegesleurd. Dat was voor mij in de eerste hut pasta met ketchup. Het leuke is dat niemand tv kan kijken of zijn laptop kan gebruiken. Daarom gaat iedereen ’s avonds net zoals vroeger spelletjes doen. Dat was voor mij dus een avond van schaken en yatzee.
Ik was zo moe dat ik een heerlijk sliep. De volgende dag stond de mooiste dag van de Kepler dag voor mij op het programma. De route ging nogmaals 500 meter omhoog en daarna zou ik over een richel naar mijn volgende hut lopen. De tocht omhoog was goed te doen. Ik was nu boven de boomgrens en ik had gewoon fantastische uitzichten over allemaal verschillende fjorden. Toen ik bijna de top van de berg had bereikt, stak plotseling de wind op waarvoor wij vantevoren voor gewaarschuwd waren. Je kon soms gewoon niet op je benen blijven staan, de wind blies je gewoon omver. Daardoor heb ik het laatste stukje naar de top niet geklommen, omdat het gewoon te gevaarlijk was. Ik nam een andere weg waardoor ik toch nog gewoon mijn route kon vervolgen. Het stuk waarbij ik over de richel liep, was werkelijk het mooiste van heel de tocht. Als ik naar links keek, zag ik een vallei met daarachter hoge bergen. Als ik naar rechts keek, zag ik een kristalblauw gletsjermeer omgeven door steile bergen. Ik had geluk met het weer, soms kan het op de richel zo mistig zijn dat je helemaal geen uitzicht hebt. Ik mocht dus eigenlijk helemaal niet klagen over die harde wind. Camiel je moet gewoon doorlopen. Ik kwam zonder verdere problemen aan bij mijn volgende hut. Daar at ik mijn heerlijke hollandse aardappels. ’S Avonds heb ik met een Amerikaan nog een ‘’spooktocht’’ gemaakt richting een waterval. Toen ik in bed ging liggen, sliep ik binnen 0,32 seconden. Ik was kapot.
De derde dag van de Kepler track. Eigenlijk was het gewoon zaak om terug thuis te komen. Het zou die dag gaan regenen, dus ik zag er een beetje uit als het recyclemannetje. Ik had echter één groot probleem onderweg. Er is niet echt een wc in de buurt. Ik zal jullie echter de details besparen. Ik kwam zonder verdere problemen aan bij mijn backpacker in Te Anau. Ik sliep werkelijk een gat in de dag en de volgende dag heb ik genoten van het feit dat ik niet hoefde te lopen.
De dag erop moest ik al vroeg in de bus zitten. Ik had namelijk een tocht geboekt naar de Milford Sound. Het is eigen geen sound(vallei in het Nederlands), het is een fjord. Een fjord van 20 kilometer lang. De bustocht naar Milford sound was al een tocht opzicht. De bus stopte op verschillende plaatsen. De mooiste plaats was bij de Mirror lakes. Die meren hadden zo iets speciaals. De meren waren gewoon spiegels, zo helder.
Milford is een plaatsje van niks. Er zullen geen honderd mensen wonen. Het is beroemd om zijn fjord en dat viel ook duidelijk te zien. Er is een haven waarvandaan de cruiseschepen vertrekken, dat meer lijkt op een klein vliegveld dan op een haven. Je hebt er gates en je moet er inchecken, ze fouilleren je nog net niet. Ik ging op een cruiseschip de fjord van Milford ontdekken.
De boottocht was werkelijk schitterend. Het is zo moeilijk voor te stellen dat zo’n grote vallei ooit is uitgesleten door een gletsjer. Het is zooo groot. Probeer je het eens voor te stellen. Het is een soort langwerpig meer met aan weerskanten verschrikkelijk steile bergen. Heel erg mooi. Ook zijn er talloze watervallen van soms wel 150 meter hoog. De boot kan daar zo dichtbij bij komen dat het water op het dek klatert. Sommige mafkezen gaan ook dan echt onder die waterval staan, zoals ik.
De volgende dag ging ik op weg naar Queenstown. Iedereen die ik in mijn hostels sprak, zei van tevoren dat Queenstown een hele leuke stad is. Dat blijkt ook waar te zijn! Mijn plan was eigenlijk hier drie dagen te blijven. Ik ben echter de eerste dagen tot zolaat uitgegaan dat ik mijn plannen niet kon uitvoeren. Daarom heb ik mijn verblijf maar verlengd met een paar dagen. Queenstown is echt een geweldige stad. Ten eerste omdat Gingers (roodharige) gratis bier en een T-shirt krijgen op woensdag. Ten tweede omdat er een hele gezellige en relaxte atmosfeer is. Ten vierde, ze hebben hier een tent en die heet fergburger. Daar serveren ze de grootste en lekkerste hamburgers die ik ooit gegeten heb. De vierde reden,is dat ze hier een bar hebben waar je gratis kan rodeorijden. Je kan dus wel raden wat ik de afgelopen avonden als afsluiter heb gedaan. Inderdaad, rodeorijden. Dan ding gaat echter zo ontzettend hard dat de hoorn zich gister in mijn rug heeft geboord en dat het nu best pijn doet. But that’s ok, because I am in Queestown.
Ik zit nu nog steeds in Queenstown en ik en benieuwd of ik deze geweldige stad wel ooit kan verlaten. Ik zit in een hostel met erg gezellige mensen. Dus misschien blijf ik nog wel langer, misschien ook niet. Je leest het de volgende keer bij THE ADVENTURES OF CAMIEL DOWN UNDER.
Bedankt voor het lezen van mijn blog.
Greetings
Camiel
Ps. Ik word in het diepe gegooid
-
21 Maart 2011 - 09:11
Daan:
Eerste reactie! (eerder dan Giel)
Vet Camiel, ik hoorde t al van Queenstown, daar ben je helemaal op je plek ^^. Omg hoe vet is t als je woensdags gewoon overal gratis bier kan halen!
Vet ook van de gletsjers enz!
Succes en veel plezier nog ;-)
Ciao! (L) -
21 Maart 2011 - 14:08
Leonieke:
Hey Camiel,
Dat ziet er heel herkenbaar uit die fjorden, maar dan ietsjes dichterbij huis in Noorwegen namelijk, dat vind ik ook altijd zo geweldig mooi!!!
Maar jij zit natuurlijk beter daar want die mega-hamburgers heb ik in Noorwegen nog niet ontdekt.
Groetjes uit lente-Uden -
22 Maart 2011 - 22:22
Bart Timmers:
Hey Camiel! Wat een fantastische verhalen; wat maak jij veel mee daar in dat verre land! Leuk om je belevenissen te lezen. Groet vanuit de andere kant van de aardbol waar erg intensief gebruik wordt gemaakt van jouw voetbaltafel....
Enjoy! -
23 Maart 2011 - 13:27
Marijke Grimberg:
Eindelijk kan ik nu je verslag lezen!!!
Wat een geweldige reis en wat loop je stoere tochten.Ik ben echt te vroeg geboren.Ben blij dat je er zo fijn over schrijft het is echt genieten om het allemaal te lezen.Logisch dat je rust in Qeenstown alles gratis voor gingers.Heb je de sterren hemel al bewonderd? Als je thuis bent bak je zeker wel de lekkerste hamburger voor ons ??!!!Veel plezier en geniet er maar van .Veel groeten Marijke -
23 Maart 2011 - 15:40
Ruben:
Klinkt goeed!
Nice kiekjes! enn die burger ziet er inderdaad echt lekker uit!
x
x
x
tot skype -
24 Maart 2011 - 19:53
Ilonka Lunenburg:
hey camiel
leuk weer een verhaal van jou te lezen!! en geweldig verhaal ook! wat een ervaring z'n tocht van 60km! maar wel met prachtige uitzichten er bij! en inderdaad het lijkt wel op noorwegen! maar dat had ik ook al bij bart gezien! hij ziet er inderdaad lekker uit die hamburger!!
heel veel plezier en tot het volgende verhaal!
groetjes ilonka
uit het heerlijke uje zo rond de 15graden overdag! -
26 Maart 2011 - 15:44
Gerard:
Ik was een aantal verslagen achter, doordat we zelf twee maanden van huis waren. Dat heeft het voordeel dat je dan lekker véél kunt lezen. Het is a.h.w. een boek geworden, dat bovendien zeer onderhoudend is. Ik ben nu weer bij en kijk al uit naar je volgende verslag. Over de spelling en zo zullen we na je thuiskomst nog spreken.
Goede tocht!
Gerard -
27 Maart 2011 - 15:44
Ruben:
extreeeem! -
27 Maart 2011 - 21:26
Giel:
Ten eerste: omg, die dude op je foto lijkt gewoon op die Cornee Vorstenbosch :|
Ten tweede: weer een super dik blog!
Ten vierde: onze skypesessie was echt tof!
Ten vierde: huh? alweer vierde? die fout maakte jij ook :P je rekenen gaat ernstig achteruit gast haha
Veel plezier! (L)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
