Vrijwilligerswerk, toeristje spelen en kerstmis
Door: Camiel
Blijf op de hoogte en volg Camiel
02 Oktober 2014 | Nepal, Kathmandu
Hallo lieve mensen,
Alweer meer dan drie weken in het verre Nepal, wat gaat de tijd toch snel. Of ik al helemaal Nepalees ben? Nee, de mensen hier kunnen nog steeds feilloos zien dat ik een toerist ben. Of dat komt doordat ik de enige in de stad ben met rood haar, of doordat ik de enige in de stad ben die langer is dan 1.75, weet ik niet.
Toen ik de laatste keer mijn blog schreef, was ik net aangekomen bij het gastgezin. Toen was alles daar een hele nieuwe ervaring, maar ondertussen voelt het een beetje als thuis. Het gastgezin is heel erg aardig en heel erg behulpzaam. We zijn ondertussen ook al redelijk gewend aan drie keer rijst per dag en ons gastgezin is er gelukkig achtergekomen dat we eten waarvan ons tong in brand gaat staan niet ons favoriet is.
We zijn ook begonnen met ons vrijwilligerswerk. We hebben al een aantal dagen meegelopen met de dokter op de eerstehulppost in het kleine plaatsje waarin we ook bij het gastgezin zitten. In het begin schrokken we erg van de primitieve omstandigheden bij de eerstehulppost. De onderzoeksbank is smerig, doordat de stoom geregeld uitvalt is er vaak geen licht, er is weinig materiaal en de dingen die er zijn, zijn van slechte kwaliteit. Des te knapper is het dat de dokter erg goed werk verricht met deze schaarse middelen. Het is dan ook erg leuk en leerzaam om deze dokter te mogen assisteren.
Gelukkig hebben we tijdens onze stage de weekenden vrij, zodat we dan de toerist uit kunnen hangen. Er zitten een stuk of 10 vrijwilligers uit alle hoeken van de wereld in het stadje waar we werken en we kunnen goed met elkaar opschieten. Vorige week zaterdag zijn we met 6 vrijwilligers naar het historische stadje Bhaktapur geweest. We hadden besloten om die dag lui te zijn en een gids te nemen. Die was niet moeilijk te vinden, want meteen naardat we het stadje binnenkwamen, kwam de Nepalese man Kishna ons tegemoet. Na een korte onderhandeling werd hij de gids voor de dag. Hij liet ons hele mooie pleinen zien met wederom erg veel oude, historische, hindoeistische tempels. De mooiste tempel was Nyatapola temple die wel vijf verdiepingen heeft. Na een uurtje werd het ons duidelijk dat onze gids ook nog andere manieren had om geld bij te verdienen. Vele winkeltjes van 'vrienden' van Kishna werden aangeraden om naar binnen te gaan. Als wij dat niet deden, bleef hij wachten en leidde ons niet verder. De eerste drie winkeltjes trapten we er nog in, maar tegen de tijd dat hij in zijn tour het 12e winkeltje aanprijsde, liepen we stoïcijns door.
De zondag erna zijn we met alle vrijwilligers naar Patan en Pashupatinath geweest. Patan was net zoals Bhaktapur en Kathmandu één van de drie hoofdsteden van het oude Nepal. Ook dit oude plaatsje was bezaaid met schitterende oude tempels. Daarbij staat de beroemde 'golden temple' ook in dit plaatsje. Deze tempel is, verassend genoeg, helemaal bedekt met bladgoud. Die middag zijn we naar Pashupatinath geweest. Dat was een fantastische ervaring. Pashupatinath is een oude hindoeistische tempel en is niet alleen een toeristische attractie, maar ook een bedevaardsoord voor hindoeisten vanuit heel Nepal. Heel indrukwekkend was het om te zien hoe mensen in het openbaar gecremeerd werden voor de tempel volgens hindoeistisch gebruik. Ook was deze tempel weer bezaaid met resusaapjes.
De week daarna hebben we maandag tot en met vrijdag besteed aan ons vrijwilligerswerk. In het afgelopen weekend zijn we met z'n zevenen naar het plaatsje Dhulikhel geweest. Dit is een plaats die bij mooi weer een heel mooi uitzicht zou moeten kunnen geven over de Himalaya. Helaas was het weer niet zo helder bij ons, wel hebben we van het mooie uitzicht kunnen genieten en zijn we verschikkelijk vroeg opgestaan om de zonsopkomst boven de bergen te zien.
Momenteel ligt heel Nepal stil, want het grote festival Dasain begonnen. Daarin word gevierd dat het regenseizoen afgelopen is. Het is te vergelijken met kerst bij ons. Alle scholen hebben twee weken vrij en er zijn drie belangrijke dagen waarin familie elkaar opzoekt om met elkaar te eten en spelletjes te doen. Wij hebben de eer om dit met ons gastgezin mee te maken!
Bedankt voor het lezen van mijn blog
en happy Dasain!
Namasté
Camiel
Alweer meer dan drie weken in het verre Nepal, wat gaat de tijd toch snel. Of ik al helemaal Nepalees ben? Nee, de mensen hier kunnen nog steeds feilloos zien dat ik een toerist ben. Of dat komt doordat ik de enige in de stad ben met rood haar, of doordat ik de enige in de stad ben die langer is dan 1.75, weet ik niet.
Toen ik de laatste keer mijn blog schreef, was ik net aangekomen bij het gastgezin. Toen was alles daar een hele nieuwe ervaring, maar ondertussen voelt het een beetje als thuis. Het gastgezin is heel erg aardig en heel erg behulpzaam. We zijn ondertussen ook al redelijk gewend aan drie keer rijst per dag en ons gastgezin is er gelukkig achtergekomen dat we eten waarvan ons tong in brand gaat staan niet ons favoriet is.
We zijn ook begonnen met ons vrijwilligerswerk. We hebben al een aantal dagen meegelopen met de dokter op de eerstehulppost in het kleine plaatsje waarin we ook bij het gastgezin zitten. In het begin schrokken we erg van de primitieve omstandigheden bij de eerstehulppost. De onderzoeksbank is smerig, doordat de stoom geregeld uitvalt is er vaak geen licht, er is weinig materiaal en de dingen die er zijn, zijn van slechte kwaliteit. Des te knapper is het dat de dokter erg goed werk verricht met deze schaarse middelen. Het is dan ook erg leuk en leerzaam om deze dokter te mogen assisteren.
Gelukkig hebben we tijdens onze stage de weekenden vrij, zodat we dan de toerist uit kunnen hangen. Er zitten een stuk of 10 vrijwilligers uit alle hoeken van de wereld in het stadje waar we werken en we kunnen goed met elkaar opschieten. Vorige week zaterdag zijn we met 6 vrijwilligers naar het historische stadje Bhaktapur geweest. We hadden besloten om die dag lui te zijn en een gids te nemen. Die was niet moeilijk te vinden, want meteen naardat we het stadje binnenkwamen, kwam de Nepalese man Kishna ons tegemoet. Na een korte onderhandeling werd hij de gids voor de dag. Hij liet ons hele mooie pleinen zien met wederom erg veel oude, historische, hindoeistische tempels. De mooiste tempel was Nyatapola temple die wel vijf verdiepingen heeft. Na een uurtje werd het ons duidelijk dat onze gids ook nog andere manieren had om geld bij te verdienen. Vele winkeltjes van 'vrienden' van Kishna werden aangeraden om naar binnen te gaan. Als wij dat niet deden, bleef hij wachten en leidde ons niet verder. De eerste drie winkeltjes trapten we er nog in, maar tegen de tijd dat hij in zijn tour het 12e winkeltje aanprijsde, liepen we stoïcijns door.
De zondag erna zijn we met alle vrijwilligers naar Patan en Pashupatinath geweest. Patan was net zoals Bhaktapur en Kathmandu één van de drie hoofdsteden van het oude Nepal. Ook dit oude plaatsje was bezaaid met schitterende oude tempels. Daarbij staat de beroemde 'golden temple' ook in dit plaatsje. Deze tempel is, verassend genoeg, helemaal bedekt met bladgoud. Die middag zijn we naar Pashupatinath geweest. Dat was een fantastische ervaring. Pashupatinath is een oude hindoeistische tempel en is niet alleen een toeristische attractie, maar ook een bedevaardsoord voor hindoeisten vanuit heel Nepal. Heel indrukwekkend was het om te zien hoe mensen in het openbaar gecremeerd werden voor de tempel volgens hindoeistisch gebruik. Ook was deze tempel weer bezaaid met resusaapjes.
De week daarna hebben we maandag tot en met vrijdag besteed aan ons vrijwilligerswerk. In het afgelopen weekend zijn we met z'n zevenen naar het plaatsje Dhulikhel geweest. Dit is een plaats die bij mooi weer een heel mooi uitzicht zou moeten kunnen geven over de Himalaya. Helaas was het weer niet zo helder bij ons, wel hebben we van het mooie uitzicht kunnen genieten en zijn we verschikkelijk vroeg opgestaan om de zonsopkomst boven de bergen te zien.
Momenteel ligt heel Nepal stil, want het grote festival Dasain begonnen. Daarin word gevierd dat het regenseizoen afgelopen is. Het is te vergelijken met kerst bij ons. Alle scholen hebben twee weken vrij en er zijn drie belangrijke dagen waarin familie elkaar opzoekt om met elkaar te eten en spelletjes te doen. Wij hebben de eer om dit met ons gastgezin mee te maken!
Bedankt voor het lezen van mijn blog
en happy Dasain!
Namasté
Camiel
-
02 Oktober 2014 - 21:09
Karen:
Camiel wat schrijf je leuk heel fijn om je te volgen. Leonieke gaat morgen haar laatste dag in bij ah Uden. En gaat naar ah Veghel in opleiding voor teamleidster. Ik vind het wel jammer dus maar hopen dat ze na haar opleiding weer terug komt. Voor de rest gaat hier alles oké. Geniet samen van alle dingen die er gebeuren. -
02 Oktober 2014 - 21:20
Ilonka Lunenburg:
Hey Camiel
ik ben blij je weer te kunnen volgen! Wat een leuke verhalen heb je al geschreven!
Was je al op de hoogte dat er in ons gezinnetje weer een jongen bij is gekomen! Onze Guus heeft een broertje! En hij heet Bram!
Maar jeetje je hebt al veel gezien en mee gemaakt! Leuke foto's ook! Heel veel succes met je vrijwilligers werk! En veel plezier met al dat leuke wat je mee maakt! Tot het volgende blog!
Groetjes Ilonka -
02 Oktober 2014 - 21:35
Caroline :
Hey Camiel en Lizzy,
Leuk om jullie avonturen te lezen. Geniet ervan, dit vergeet je je hele leven niet meer! -
05 Oktober 2014 - 15:07
Maria Van Sinten:
Dag Camiel en Lizzy
Wat een verrijking aan jullie leven.jullie verhaal is weer prachtig.
o ja, mijn broer zit bij ons, en ik moet schrijven Feijenoord staat met 1-0 voor op Groningen!
groetjes Maria en jan. -
06 Oktober 2014 - 20:41
Bart & Wilma:
Hey zingende bakker! Erg leuk om jullie blog te lezen. Wij wensen jullie een fijne tijd daar op de andere kant van de aardbol!
Groeten van Bart en Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
